- ουρανομετρία
- (Αστρον.). Με την ονομασία αυτή αναφέρονται διάφοροι κατάλογοι αστέρων, που έχουν γίνει κατά καιρούς. Ένας κατάλογος του είδους έγινε το 1603 στο Άουξμπουργκ από τον Μπάγιερ και ένας άλλος, στην Κόρδοβα της Αργεντινής το 1879 από τον Γκουλντ. Ο τελευταίος αναφέρει τη θέση και τη λαμπρότητα 7.730 αστέρων του νότιου, κυρίως, ημισφαίριου. Ένας τρίτος κατάλογος, του 1843, έγινε από τον Αργκελάντερ. Αποτελείται από 17 χάρτες, όπου περιλαμβάνονται 3.256 αστέρες, νεφελοειδείς και άλλα ουράνια σώματα, ορατά και με γυμνό μάτι. Τέλος, με την ονομασία Νέα Οξονική, αναφέρεται κατάλογος που περιλαμβάνει 2.784 αστέρες με τη λαμπρότητά τους, όπως την προσδιόρισε ο Πρίτχαρντ, από τον Βόρειο Πόλο έως την απόκλιση των -10°. Δημοσιεύτηκε το 1855.
* * *ητίτλος που δόθηκε σε καταλόγους αστέρων και αστερισμών που έχουν συνταχθεί κατά καιρούς.[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. uranometrie (< ουρανο-* + -μετρία < -μέτρης < μέτρο). Η λ. μαρτυρείται από το 1897 στο Λεξικόν Ελληνογαλλικόν τού Αγγ. Βλάχου].
Dictionary of Greek. 2013.